REKTOR WYŻSZEJ SZKOŁY BEZPIECZEŃSTWA
Doktor nauk humanistycznych w zakresie historii najnowszej, politolog i pedagog. Aktualny obszar zainteresowań naukowo-badawczych oraz dydaktycznych to problematyka edukacji w uczelniach wyższych wobec wyzwań transformacyjnego rynku pracy. Od paru lat specjalizuje się w problematyce społecznych i emocjonalnych aspektów zarządzania, przywództwa w kierowaniu i zarządzaniu oraz inteligencji emocjonalnej w relacjach społecznych środowiska pracy.
Jest autorem lub redaktorem naukowym wielu publikacji z tej dziedziny, a w szczególności: Teoria wpływu społecznego a praktyka dowodzenia. Poznań 1999; Emocje w wychowaniu wojskowym. Poznań 1999; Kompetencje wychowawcze dowódcy. Poznań 2000; Stres i frustracja a służba wojskowa. Poznań 2001; Kompetencje wyróżniające dowódcy i nauczyciela. Poznań-Warszawa 2002; Podmiotowość w dowodzeniu. Wyzwania społeczne w edukacji dowódców. Warszawa-Poznań 2002; Zagrożenia społeczne początku XXI wieku. Wrocław 2003; Kierownik w XXI wieku. Determinanty psychospołeczne sukcesu. Warszawa-Poznań 2003; Edukacyjne wyzwania i zagrożenia początku XXI wieku, tom 1-3. Warszawa-Poznań 2003; Podstawy psychologii emocji w dowodzeniu i zarządzaniu. Wrocław 2003; Podmiotowość w edukacji ery globalnego społeczeństwa informacyjnego, tom 1-4. Warszawa-Poznań 2004; Edukacja dla bezpieczeństwa, w rodzinie, szkole i pracy. Warszawa-Poznań 2004; Edukacja dla Bezpieczeństwa. Wybrane perspektywy. Lublin-Poznań 2004; Polski system edukacji po reformie 1999 roku. Stan, perspektywy, zagrożenia. Poznań-Warszawa 2005; Kształcenie zawodowe w teorii i praktyce edukacyjnej. Poznań 2006 oraz ponad 80 artykułów publikowanych w czasopismach naukowych i pracach zbiorowych, między innymi: Integracja procesów poznawczych i emocjonalnych w kształtowaniu człowieka. w: „Pedagogika Szkoły Wyższej” 2001, nr 17; Emocje, emocjonalność, kompetencje emocjonalne – niektóre mity, półprawdy i całe nieprawdy. w: A. Zduniak, Z. Dziemianko (red.): “Kompetencje wyróżniające dowódcy i nauczyciela”. Poznań-Warszawa 2002; O potrzebie kształcenia kompetencji emocjonalnych dowódców i nauczycieli wojskowych. w: R. Stępień (red.): “Edukacja w wyższych szkołach wojskowych, w jakim świecie? przeciw jakiemu światu? dla jakiego świata?” Warszawa 2002; Problematyka empatii wyzwaniem wobec andragogiki początku XXI wieku. w: W. Horyń, J. Maciejewski (red.): “Nauczyciel andragog u progu XXI wieku.” Wrocław 2002; Retro-innowacyjność w edukacji dla transformacyjnego rynku pracy. w: „Pedagogika Szkoły Wyższej” 2003, nr 20; Negocjacje w działalności lidera wojskowego. w: M. Kaliński (red.): “Lider wojskowy u progu XXI wieku.” Warszawa 2003; Społeczeństwo informacyjne – zagrożenia i wyzwania pedagogiczne. w: K. Wenta, E. Perzycka (red.): “Edukacja informacyjna.” Szczecin 2003;
Wiele lat pracował na różnych stanowiskach dowódczych, wychowawczych i dydaktycznych w strukturach organizacyjnych wojska – od dowódcy plutonu, do szefa Katedry Nauk Humanistycznych.
Kierował zespołem opracowującym wniosek oraz tworzącym Wyższą Szkołę Bezpieczeństwa w Poznaniu. Był kanclerzem tej uczelni od lutego 2005 do stycznia 2006 roku. Od 28 lutego 2006 roku kieruje Uczelnią jako jej rektor.
Prowadzi zajęcia dydaktyczne z przedmiotów: Zarządzanie bezpieczeństwem i higieną pracy, Psychologia pracy i organizacji, Zarządzanie zasobami ludzkimi.
