Maria Montessori, włoska lekarka, pedagog i innowatorka w dziedzinie edukacji, urodziła się 31 sierpnia 1870 roku w Chiaravalle, we Włoszech. Kim była ta niezwykła kobieta, której praca w dziedzinie edukacji miała ogromny wpływ na rozwój metod nauczania i podejścia do wychowania dzieci. Jakie było jej życie prywatne i jak układały się jej relacje z własnym dzieckiem?
Maria Montessori – droga do edukacji
Montessori ukończyła studia medyczne na Uniwersytecie Rzymskim La Sapienza, zdobywając tytuł pierwszej w historii Włoch kobiety-doktora medycyny w 1896 roku. Jednak jej prawdziwą pasją stała się edukacja dzieci. W 1907 roku otworzyła pierwszy “Dom dziecka” (Casa dei Bambini) w ubogiej dzielnicy San Lorenzo w Rzymie i to ten moment stał się właśnie punktem zwrotnym w historii edukacji.
Metoda Montessori
Główna idea Montessori opierała się na przekonaniu, że dzieci są aktywnymi uczestnikami własnego procesu uczenia się. Jej metoda zakładała stworzenie specjalnie przygotowanego środowiska, w którym dzieci miały swobodę wyboru i eksploracji.
Montessori wierzyła, że dzieci rozwijają się najlepiej, kiedy są swobodnie prowadzone do nauki poprzez doświadczenie i manipulację zmysłami. Główne zasady edukacji Montessori obejmują:
- samodzielność i wolność – dzieci są zachęcane do podejmowania własnych decyzji i działań, co rozwija ich umiejętności samodzielności;
- odpowiednio przygotowane środowisko, gdzie sale lekcyjne są starannie przygotowane z myślą o potrzebach rozwojowych dzieci, dostarczając różnorodnych narzędzi i materiałów edukacyjnych;
- różnorodność sensoryczną, ponieważ Montessori kładła duży nacisk na rozwijanie zmysłów poprzez manipulację zróżnicowanymi przedmiotami, co miało wspomagać proces uczenia się;
- cykl pracy – dzieci pracują w długich, spokojnych okresach czasu, co pozwala im skupić się na zadaniach i rozwijać wytrwałość;
- indywidualny rytm rozwoju – Montessori uznawała, że każde dziecko rozwija się w indywidualnym tempie, dlatego nauczyciele powinni dostosować się do potrzeb każdego ucznia.
Metoda Montessori szybko zdobyła popularność na całym świecie. Obecnie istnieje wiele szkół i przedszkoli Montessori, a jej podejście jest stosowane na różnych poziomach edukacji. Montessori zmarła w 1952 roku, ale jej idee i filozofia nadal inspirują nauczycieli i rodziców do wspierania dzieci w ich naturalnym procesie rozwoju. Maria Montessori pozostawiła trwałe dziedzictwo, które podkreśla indywidualność, szacunek i miłość do nauki. Jej życiowa pasja do edukacji dziecka wpłynęła na tysiące nauczycieli i rodziców, przekształcając sposób, w jaki myślimy o wychowywaniu i nauczaniu młodszych pokoleń. Jej metoda to nie tylko sposób nauczania, ale także filozofia życia, która ukierunkowuje nas ku budowie lepszego świata poprzez rozwijanie potencjału każdego dziecka.
A prywatnie …
… życie Marii Montessori było równie fascynujące, jak jej wkład w dziedzinę edukacji. Nauczycielka, choć miała wielu przyjaciół i towarzyszy życia, to pozostała przez całe życie osobą niezamężną – zawsze poświęcała się swojej pracy i misji edukacyjnej. Montessori miała jednak dziecko – w 1910 roku urodził się jej syn Mario Montessori Jr. Faktem jest, że kobieta miała trudności z utrzymaniem bliskiej relacji z własnym synem. W momencie narodzin dziecka, Maria była skoncentrowana na swojej karierze i pracy nad rozwinięciem metody Montessori. Choć była obecna podczas wczesnych lat życia syna, jej częste podróże i zaangażowanie w edukację sprawiły, że miała ograniczony czas na spędzanie z nim. Relacja między matką a synem uległa pogorszeniu w miarę upływu czasu. Maria Montessori skoncentrowała się na swojej pracy, a Mario, pragnąc więcej uwagi, często czuł się zaniedbywany. W jednym z listów Maria wyznała, że jej praca była dla niej ważniejsza niż życie rodzinne.
W późniejszych latach, gdy Mario dorósł, zdystansował się od matki. Wiele wynikało z faktu, że Maria kontynuowała podróże i pracę nad rozwinięciem swojej metody edukacyjnej na świecie. Dopiero w późniejszych latach życia Mario Montessori Jr. zaczął bardziej doceniać wkład matki w dziedzinę edukacji i starał się kontynuować jej dziedzictwo. Można powiedzieć, że relacja między Marią Montessori a jej synem nie była typowym, bliskim związkiem rodzicielskim. Maria była kobietą przedsiębiorczą i pasjonatką, a jej oddanie pracy edukacyjnej sprawiło, że relacja z synem była bardziej skomplikowana.
Nauczycielka spędziła wiele czasu podróżując i promując swoje idee nauczania na całym świecie. Odwiedziła wiele krajów, w tym Indie, Hiszpanię, Holandię, USA i Wielką Brytanię. W okresie II wojny światowej mieszkała w Indiach, gdzie kontynuowała swoją pracę edukacyjną. Z czasem, ze względu na konflikty w Europie, zdecydowała się nie wracać do Włoch, ponieważ reżim faszystowski nie popierał jej idei.
Maria Montessori zmarła 6 maja 1952 roku w Hadze w Holandii. Mimo że jej ciało zostało złożone na cmentarzu w Noordwijk, w Holandii, jej duch i metoda edukacyjna po dziś dzień mają duży wpływ na światową edukację.
