Istnieje wiele tzw. ‘’kanonów piękna’’, które na przestrzeni lat uległy drastycznej zmianie. Obecne ‘’piękno’’ stanowczo różni się od tego w XVI-o wiecznym baroku, a tym bardziej z epoki kamienia. Wiadomo jest, że od tych pamiętnych czasów ludzkość rozwinęła się, a sam świat zmienił niemalże o sto osiemdziesiąt stopni. Jak więc różni się obecny ‘’ideał’’ człowieka od tego, którego wielbili nasi przodkowie?
Zmieniające się ideały piękna
Począwszy od najwcześniejszych czasów, gdzie to ludzie polowali na dzikie zwierzęta, mieszkając w jaskiniach i nosząc futra, ideał kobiety zwany był ‘’Wielką Matką’’, której wizerunek znaleźć można na rzeźbionych w glinie i kamieniu figurach. Charakteryzowała je masa, która w tamtych czasach stanowiła symbol zdrowia. Chuda kobieta zimą zamarznie – ‘’Wielka Matka’’ nie. W przypadku mężczyzn sytuacja ta wyglądała podobnie, gdzie masa i siła mięśniowa odgrywała najważniejszą rolę w doborze partnera (chodziło bowiem o przetrwanie).
W starożytnym Egipcie, kobieta piękna musiała być szczupła, delikatna, z delikatnymi rysami twarzy i gładką cerą (chodziło oczywiście o wyższe sfery, gdyż tylko tam wygląd odgrywał znaczącą rolę). Mężczyzna atrakcyjny, to inaczej mówiąc ten bogaty.
W starożytnej Grecji i Rzymie, znów mile widziane były kobiety o krąglejszych kształtach i szerokich biodrach (zdolne do rodzenia synów, jak to się mawia), czego dowiedzieć się można spoglądając na wizerunki bogini Afrodyty (bogini piękna, więc kobiety idealnej). Mężczyzna atrakcyjny, to taki z silną, umięśnioną sylwetką, który nie zginie podczas ewentualnej wojny, a zdolny będzie do pracy.
Następne wzorce urody, tak jak w poprzednich przypadkach, odnajdujemy w sztuce. Przez dekady, definicją piękna była blada cera, która charakteryzowała szlachcianki (kobiety niższej rangi pracowały w polu, więc dotknięte były opalenizną). Jeśli chcemy spojrzeć na najlepszy przykład, który zapoczątkował proces zmian atrakcyjności kobiecej, wystarczy spojrzeć na obrazy barokowego artysty, Rubensa i jego kobiety. Sylwetki zdrowe, z krągłościami, oznaczające godne życie. Jeśli chodzi o mężczyzn – władza i masa mięśniowa. To tyle.
Ewolucja ideałów piękna od Marylin Monroe do influencerów YouTube
Od czasów baroku, ideał kobiety zaczął mówiąc wprost, chudnąć. Wzorem w latach 50. XX wieku, stała się Marylin Monroe, okrzyknięta najpiękniejszą kobietą świata. W latach 90., została nią Kate Moss. Następnie pojawiła się lalka Barbie i modelki Victoria’s Secret, z talią osy i niejednokrotnie – znaczną niedowagą.
W XXI wieku, na platformie YouTube znaleźć można filmy dotyczące wyboru najatrakcyjniejszej twarzy świata, które odbywają się co roku. Istnieją tam kategorie ‘’Najatrakcyjniejsza kobieta’’, ‘’Najatrakcyjniejszy mężczyzna’’, a także ‘’Najatrakcyjniejsza twarz’’, w których udział biorą celebryci (modele, modelki, aktorzy, sportowcy itd.) z całego świata. Patrząc na wyniki poprzednich kilku lat, piękne kobiety, to te szczupłe, z delikatną urodą (czasem ostrzejszymi rysami) i charakterystycznym spojrzeniem (zwanym także ‘’syrenim’’ spojrzeniem). W przypadku mężczyzn, zauważyć można niezwykły przypadek, gdzie to coraz większą popularność zyskują mężczyźni o bardziej feminizowanej urodzie, a zwłaszcza osoby pochodzenia azjatyckiego. Każdego roku jednak kryteria zmieniają się coraz bardziej i kolejne cechy zaczynają zyskiwać tytuł ‘’atrakcyjnych’’.
Zakończenie
Skąd wzięła się ta zmiana? Narastająca popularność pop-kultury? Zmiana ‘’gustu’’ wśród społeczeństwa dotycząca poszukiwania partnera? A może narzucone z góry stereotypy, publikowane przez mocarstwa kosmetyczne, firmy marketingowo – modelingowe i inne tego typu społeczności, które znane są ze swojej wiedzy na temat ‘’piękna’’? Jak kryteria urody będą wyglądać za kilka lat? Czym tak naprawdę jest piękno? Odpowiedzi na to pytanie jest niezliczenie wiele, gdyż jak się można spodziewać, ,,piękno jest w oczach patrzącego’’.
